Met de jaarlijkse huurverhoging in het vooruitzicht het volgende:
meestal wordt deze huurverhoging aangekondigd middels een zogenaamd ‘voorstel tot huuraanpassing.’ Daar heb ik me altijd bijzonder aan gestoord, en wel hierom:
1. Het is geen voorstel, maar een mededeling; een mededeling waartegen je eventueel bezwaar kunt aantekenen.
Een voorstel kenmerkt zich namelijk met een aantal zaken, te weten:
a. Het wordt gedaan tussen gelijkwaardige partners. Daarvan is hier geen sprake immers de
verhuurder is uiteindelijk toch de winnaar.
b. Men kan bezwaar aantekenen of het voorstel gewoon van de hand wijzen. Daarvoor hoeft men niet
eens een reden op te geven. In dit geval kan men ook bezwaar aantekenen maar alleen op gronden
die door de aanbieder, de verhuurder, worden gedicteerd. Dat maakt al dat het gaat om
ongelijkwaardige partijen.
c. leder werkelijk voorstel kan vrijelijk worden aanvaard of verworpen zonder dat dit tot nadelige
gevolgen voor de weigeraar leidt. In dit geval kan de weigeraar uiteindelijk zelfs uit zijn woning
worden verdreven.
2. Het is natuurlijk geen aanpassing, ook al niet omdat de huur immers nooit omlaag gaat. Het is
gewoon een verhoging, noem het dan ook zo.
Als je verder doordenkt dan is het sowieso raar met die constante verhoging. Destijds werd een prijs overeen gekomen en daaraan wordt dan nadien eenzijdig getornd. Stel dat ik in april naar de woningstichting een brief zou zenden, een voorstel natuurlijk (!), waarin ik meedeelde dat ik vanaf 1 juli 30 euro minder ga betalen. Dat kan toch ook niet.
We moeten ervan af dingen anders voor te stellen dan ze zijn.