In het onderstaande bericht wat wij konden lezen in het Parool van 28-12-2013 komt voor de zoveelste keer weer duidelijk naar voren waar wij al herhaaldelijk voor gewaarschuwd hebben, namelijk dat de huren in de sociale huursector volledig uit de hand gaan lopen, waardoor de huurachterstanden enorm zullen toenemen met als gevolg toename van huisuitzettingen en door de liberalisering van de huren bij leegkomst van een woning, het onbetaalbaar worden daarvan voor woningzoekende met een inkomen van onder de 34.000 euro per jaar, die daar nu juist afhankelijk van zijn.

Daarbij komt nog dat er door de opbouw van de Almeerse woningvoorraad, (relatief nieuwe woningen) er zo wie zo bijna geen goedkope huurwoningen zijn en dat dit verschijnsel door verkoop en de reeds genoemde liberalisering steeds verder zal oplopen.
Als we dit afzetten tegen het hieronder geplaatste artikel in het Parool, denk ik dat we ook hier in Almere ons borst nat kunnen maken voor de nabije toekomst.

Woningzoekenden kunnen zich vrijgekomen sociale huurwoningen veel minder goed veroorloven. De huren van nieuw aangeboden woningen in Amsterdam stegen in drie jaar 22 procent, terwijl de doorsnee inkomens van huurders vijf procent daalden.

Dit blijkt uit een onderzoek van Woningnet in de regio’s Amsterdam, Utrecht en de ‘stedendriehoek’ Apeldoorn, Deventer, Zutphen.
Woningnet, dat eigendom is van de woningcorporaties en namens hen woningen verhuurt, gebruikte de cijfers tot en met het derde kwartaal van 2013. Hiervoor werden de nettohoeren van nieuw verhuurde sociale huurwoningen afgezet tegen de ontwikkeling van de inkomens. De betaalbaarheid van sociale huurwoningen daalde volgens die cijfers snel.

Het deel van het inkomen dat nieuwe huurders uitgeven aan huur, steeg sinds 2010 van gemiddeld 30 procent naar 37 procent. Daar komen dan nog de servicekosten en de kosten voor gas en licht bij. Eenoudergezinnen waren dit jaar veertig procent van hun inkomen aan kale huur kwijt.

Gemiddelde huur

In de onderzochte regio’s steeg de gemiddelde sociale huur van woningen die opnieuw in de verhuur kwamen van 448 euro naar 556 euro, oftewel 24 procent. In Utrecht was dit 31 procent, in de stedendriehoek 20.

Tegenover de stijging van de huren staan dalende bruto-inkomens. Het bruto-inkomen van woningzoekenden die in aanmerking komen voor een sociale huurwoning (maximaal 34.000 euro per jaar) nam tot 2011 gemiddeld toe. Daarna daalde het; in de stedendriehoek 6 procent, in Amsterdam 5 procent en in Utrecht 2 procent.

Huurverhoging onvermijdelijk

Hans van Harten, directeur van de Amsterdamse Federatie van Woningcorporaties, spreekt van een interessant en gedegen onderzoek van Woningnet. Ook hij maakt zich zorgen over de betaalbaarheid. De huurverhogingen zijn volgens hem echter onvermijdelijk, omdat de verhuurdersheffing definitief doorgaat.

‘Zelfs als we de huren maximaal verhogen, is dat niet voldoende om die heffing te betalen.’ Om de huren toch nog enigszins in toom te houden, bezuinigen corporaties op personeel en overige kosten. Verder gaan scheefwonen gelukkig meer meebetalen, zegt Van Harten.

Ramp

Bastiaan van Perlo van de Huurdersvereniging Amsterdam is blij met het onderzoek. ‘Woningnet en de corporaties zeggen eigenlijk dat een sociale huurwoning niet meer te betalen is. Ze zouden nu ook moeten erkennen dat voor arme mensen, de doelgroep, geen betaalbare sociale huurwoning te krijgen is.’

Van Perlo spreekt van een ramp voor de stad. ‘Elke euro die naar verhuurders gaat, is niet meer beschikbaar voor de stad. Mensen kunnen geen biertjes in cafés meer drinken of een restaurant bezoeken als zij hun geld aan de huur kwijt zijn. De hele stad lijdt hieronder.’