A A A

Bedankt voor de bijzonder gezellige en goed verzorgde dag die we met jullie en andere commissieleden mochten doorbrengen.

Wij, de commissieleden van “De Witte Toren” waren blijverrast dat we, net aangesloten bij de HVA, vier kaarten kregen aangeboden om mee te gaan met het dagje uit ter gelegenheid van het 20 jarig bestaan van de HVA

Keurig op tijd, 08:45 uur, kwamen we aan bij het afgesproken verzamelpunt.

Op één na waren alle commissieleden op tijd, ja achteraf begreep ik dat, zij zijn kenners en wisten wat hen te wachtenstond dus dan wil je wel op tijd zijn, ( die ene is niet gekomen.)

De bus vertrok zo rond kwart over negen richting…… ja, dat wisten we op dat moment nog niet, het was tenslotte een verrassingstocht.

Wilma, ( HVA ) hield de bestemming zolang mogelijk voor zich maar door de borden langs de weg scherp in de gaten te houden gingen de gasten natuurlijk gissen.

Eindelijk kwam Wilma met de eerste bestemming op de proppen, we gingen naar het DOLFINARIUM, leuk, leuk, leuk.

Bus uit en op naar de koffie met gebak, na de koffie en het overheerlijke gebakje konden de gasten zich vermaken bij de diverse attracties. Het Roggenrif waar men de haaien en roggen kan aaien, leuk om te zien en te doen.

Ons groepje had het geluk dat we een “show” te zien kregen van één Rog, wat was die zich aan’t uitsloven, op de rug zwemmend allerlei kapriolen uithalend, kostelijk om naar te kijken.

Verder hebben wij in het zotte zeeleeuwentheater gekeken naar “De Piratenbende” amusant.

En dan om 12:00 uur “Aqua Bella” de zeeleeuwenshow. Ja dat is zo mooi, zo spectaculair, dat moet je zeker een keer gezien hebben.

Na de show op naar de lunch, ook deze kregen we in het Dolfinarium en was voortreffelijk.

Na de lunch op weg naar de tweede verrassing……weer onderweg gissen naar de bestemming.

We waren er van overtuigd dat het “Het Loo” zou worden , Het Loo met de blauwe jurk maar nee hoor we gingen via Ugchelen, waar we een gids ( Irene ) oppikte, een rondrit maken over de Veluwe.

De gids vertelde ons allerlei bijzonderheden over het Koninklijk grondgebied, over de bomen in het gebied, de betekenis van dubbele rijen bomen etc. Ook wist ze veel te vertellen over Koningin Wilhelmina interessant en leuk.

Onderweg door het zeer mooie gebied stuitte we ook nog op twee wilde zwijnen, toch ook wel leuk om die even op ons gemak te bekijken. Ik vond ze niet zo wild en vind de naam die ik in de bus hoorde, beter bij ze passen, boksvarkens.

De eind bestemming van deze tweede verrassing was het Uddelermeer.

Het Uddelermeer ligt zo’n 24 meter boven de zeespiegel en is ontstaan in de laatste ijstijd. Onze provincie ( Flevoland ) ligt +/- 5 meter onder de zeespiegel, wat een verschil hè, men zou er duizelig van worden ;-))

In het restaurant, aan de voet van het meer hebben we een gezellig uurtje zoet gebracht, een hapje en een drankje en natuurlijk lekker kletsen. Ook hier kregen we meer dan genoeg, zeg maar rustig te veel.

Jaap ( HVA ) liep te leuren met de hapjes al roepend “Ik kan mijn ballen niet kwijt” die Jaap toch ;-))Ja en toen kwam Wilma weer, ze kwam ons vertellen dat het tijd werd om naar de derde verrassing te gaan. We moesten wel allemaal even gaan plassen, we zouden zo’n twee uur in de bus zitten , ja, ja, die Wilma, niet van haar stuk te brengen en trapte niet in slinkse vragen.

Bus in, bus reed weer over allerlei mooie weggetjes richting Ugchelen waar we onze gids Irene hebben afgezet en op naar……

Nijverdal, naar de Bowling Boerderij.

Het diner, een TWENTSCHE TOAFEL.

Een onbeperkt koud en warm buffet met meer dan 80 verschillende gerechten, heerlijk.

Bij het zien van al dat lekkers wordt er niet meer aan calorieën gedacht “we” willen alles proeven, alles proberen, de meest gekke combinaties worden er op de borden verzameld.

’n Schepje nasi met een stuk zoute haring daarbij ook nog een stuk pizza of zoiets, gewoon allemaal lekker. Om over de toetjes maar te zwijgen, ijs met TOREN hoge toeters slagroom zag ik voorbij komen.

De sfeer was heel de dag leuk, gezellig, amicaal.

Na een overvloedige maaltijd was het tijd om naar huis te gaan, de bus in en de riemen in,

oeps kreeg ik met moeite dicht, was zomaar spontaan een rolletje bijgekomen ;-))

Niet vergeten de chauffeur een compliment te geven, of we nu over een Koninklijke weg reden of over een hobbelig zandpad het ging allemaal perfect en de bus was mooi op tijd in Almere, bij ’t Oor.

Wij, de commissieleden van “De Witte Toren” hebben een leuke dag gehad, bedankt daarvoor.

Arie Uijttenbroek voorzitter/penningmeester.

Richard Fräser 2de penningmeester

Margot Fräser ( onze gast )

Elisabeth Schneider secretaris

 

Met vriendelijke groet, Elisabethbew